saya sayangkan dia sebenarnya

awak baik sangat kat saya. selalu buat saya gembira. susah nak buat saya marah kat awak. sampai saya rasa macam jatuh cinta kat awak. jarak umur kita mungkin bukan masalah kat awak. tapi saya asyik pikir perspektif orang kat kita. saya tahu kita sama-sama sayang.

awak selalu bersengkang mata temankan saya walaupun dah dekat jam 2, 3 pagi. awak buat saya rasa selalu bersalah. selalu awak yang tidur lambat sebab nak temankan saya buat kerja.

time awak free, time awak bz, time awak ader class suma, awak sanggup temankan saya. saya selalu tak dapat temankan awak sampai lewat-lewat malam sangat sebab saya dah jadi pen'tidur' awal sekarang. beban kerja banyak, atau mungkin penat seharian bekerja.maafkan saya.

sekarang saya tak tahu apa status kita. awak pernah cakap kena belajar hidup kalau awak tak ada dengan saya nanti. tapi, kenapa awak cakap macam tu?...

sejak-semenjak ni, awak dah lain. kita dah rasa macam kosong tak tahu nak bualkan apa. saya pulak masih menanti mana tahu awak akan beritahu apa-apa. tapi masih hampa. yang ada kata-kata samaran sahaja. saya musykil.

saya tahu, saya dah makin rasa sayang kat awak sekarang. tapi tak tahu macamana nak luahkan. awak-awak yang tengah baca post saya ni tahu tak macamna saya nak expresskan feeling saya tu kat dia?...

apa yang saya mampu buat hari-hari ialah berdoa mudah-mudahan diberi petunjuk supaya saya dapat hidayah tentang semua ni.